Tussen hulpverleners en journalisten heerst een vreemd spanningsveld. Bewaar je afstand bij een ernstig ongeluk of sta je er zo dicht mogelijk bij? De Apeldoornse cameraman Niels Damstra schoot zondag 13 februari beelden van een woningbrand toen hij door een agent werd aangesproken op zijn gedrag. Damstra zette vlak daarvoor heel slim zijn camera aan om het gesprek op te nemen.
De audio van dat gesprek heeft hij onder de eerder geschoten beelden gemonteerd.
Damstra raakte daarna op Twitter verwikkeld in een interessante, journalistieke discussie met collega-camjo Niels Kater. Deed Damstra iets verkeerd? Liep hij in de weg? Stond hij te dichtbij? Achteraf lastig na te gaan.
Maar dan blijft alsnog een andere discussie over: mocht de agent zo op zijn strepen staan? Ging hij wel op de juiste manier het gesprek aan? Ging hij te ver door impliciet te dreigen met het intrekken van zijn perskaart? Is hier zelfs sprake van een journalist die wordt belemmerd in zijn werkzaamheden?
Freelance journalisten hebben in deze gevallen snel de schijn tegen. Ze moeten vechten voor een plekje in de pikorde. Gaat deze collega in dit geval te ver? Of hebben we te maken met een te autoritaire agent? Hieronder graag jullie blik op deze botsing tussen politie en journalistiek.
UPDATE: Niels Damstra heeft op ApeldoornDirect een blog over het voorval geschreven.
UPDATE 2: De politiewoordvoerster van politie Noord- en Oost Gelderland zoekt uit waarom de agenten Damstra op deze manier hebben benaderd.
UPDATE 3: Villamedia heeft het nieuws opgepakt.
UPDATE 4: de woordvoerster van politie Noord- en Oost gelderland heeft contact opgenomen met Damstra over het voorval. Ze geeft toe dat de politieman communicatief verkeerd handelde, maar dat het onderscheid tussen een journalist en een voorbijganger met een camera steeds lastiger te maken is. Interessante casus!